Mila was veel alleen…

Mila was alleen, heel veel alleen. Niemand wilde met haar spelen. Zij vond het lastig zelf initiatief te nemen in het maken van contact. Ze praatte niet veel. Tekenen en kleuren waren voor haar gelukkige momenten. Mila kreeg een coach die samen met haar ging tekenen en kleuren. Langzaam maar zeker voelde Mila zich, tijdens het tekenen, veilig genoeg om te praten. Mila wilde weinig anders dan tekenen.
Totdat een keer de ontmoetingsplek van de coach en Mila bezet was. De enige overgebleven ruimte was een gymlokaal. Na een beetje ballen gooien zette de coach muziek aan. Daar gebeurde iets. Mila stond op en begon te dansen, dansen, dánsen. Grote bewegingen en alle ruimte innemend. Daar brak zij open. Het contact werd uitgebreid met steeds een ander klasgenootje erbij: Mila – coach – klasgenootje. Dat bracht verandering. Mila heeft een andere blik in haar ogen, opener. Ze durft wat meer te vragen. Zij geeft aan als ze iets niet wil. Is aardig voor anderen en haar klasgenoten uiten zich positief over haar. Mila is niet meer alleen.

Petra den Hollander
Den Hollander Workshops